تحلیل جالب هم میهن از مناظره غنینژاد با درخشان
مدت زمان مطالعه: 2 دقیقه و 58 ثانیه مناظره موسی غنینژاد با مسعود درخشان اگرچه با دهانپراکنی درخشان شکل علمی به خود نگرفت، اما در رو شدن دست جناح ایدئولوژیک و تندرو انقلابی بسیار موثر بود و عدم درک صحیح و علمی این جریان از مسائل مختلف اقتصادی، سیاسی و. .. را بیش از پیش عیان کرد. به نظر میرسد پرداختن به نقش افرادی چون درخشان و شاگردان امام صادقی او در وضعیت فعلی اقتصاد ایران لازم است، اما کافی نیست. همانطور که دکتر غنینژاد در لحظاتی به نقش جریان چپ از جمله چپهای طرفدار مصدق (منظور آن دسته از طرفداران مصدق که اندیشه چپی داشتند نه همه طرفداران او)، چپهای اسلامی و خصوصا نقش آن بیانیه کذایی حزب توده در سال ۱۳۵۸ بر قانون اساسی جمهوری اسلامی اشاره کرد، باید خیلی جدیتر و بیشتر به تاثیر جریان چپ در حوزههای مختلف از جمله اقتصاد پیش و پس از انقلاب پرداخته شود. هرچند گویا همان اشارههای کوتاه غنینژاد به مذاق طرفداران این اندیشه خوش نیامده و به جای پاسخگویی، با طرح این سوال که «چطور غنینژاد سر از شبکه افق درآورده؟»، در پی تخطئه ایشان هستند. اما خودشان جواب نمیدهند که اگر شرکت در یک مناظره در یکی از شبکههای صداوسیما، محل اشکال است، چرا حضور اقتصاددانان چپ همچون دکتر راغفر و... محل اشکال نیست.اما نکته مهمتر این است که بالاخره باید مهجوریت اندیشه و اقتصاد لیبرال در این مملکت شکسته شود و همانطور که هایک گفته باید پیروان این اندیشه تمامقد از آن دفاع و حمایت کنند و با استفاده از هر فرصت رسانهای بانیان سیستم اقتصادی و سیاسی تماما دولتگرایانه را به چالش بکشند و در این باره روشنگری کنند. وقت آن رسیده که روشنگری شود که چگونه اندیشه چپ سالیان متمادی است ضمن غلبه بر همه حوزهها، زندگی ایرانیان را در اقتصاد، سیاست، فرهنگ و... به بنبست کشانده اما با پروپاگاندا و مظلومنمایی خود را مبرا نشان میدهد و همه کاسه و کوزهها را بر سر یک دشمن موهوم بهنام «نئولیبرالیسم» میشکند. این خطشکنی نیاز به دوری از تفرد و همبستگی همه کسانی دارد که دل در گرو آزادی دارند و به چارهساز بودن لیبرالیسم و بازار باور دارند. آگاه ساختن جامعه از معضلات جمعگرایی و اندیشه چپ، معرفی راهکارهای مبتنی بر اندیشه لیبرالیسم و بازار در حوزههای مختلف و در رأس آنها اقتصاد و مجموعا پاک کردن غبار بدبینی پراکنده شده توسط جریان چپ از منویات لیبرالیسم و بازار، کاری است که میشود در قالب فعالیتهای رسانهای و علمی و... در تعامل با جامعه صورت داد. خلاصه آنکه لازم است جریان بازار بدون ترس از انگزنی جناح تندرو و طرفداران اندیشه چپ و جمعگرا، به معرفی و تشریح ارزشهای جامعه باز و سیاستگذاریهای اقتصادی بازار آزاد در جامعه بپردازند و به دفاع از آزادیهای فردی، سیاسی و فرهنگی همچون آزادی بیان دست بزنند. چیزی شبیه به اقدامات انجمن «مون پلهرن» به بنیانگذاری اندیشمندانی چون هایک، میزس، پوپر، استیگلر و فریدمن؛ باشد که محقق شود.
بیشتر بخوانید:
سرنوشت فرزند مسعود رجوی چه شد؟ |
خبر تحلیلی: چین و فیلیپین چه اختلافاتی با هم دارند؟ |
حسین مرعشى: برخی ائمه جمعه عذرخواهی کنند |
نقلوانتقال نظامی ایران به مناطق مرزی شمالغرب تکذیب شد |