زادروز «سخاوت علی زاده» روزنامه نگار و داستان نویس

علی زاده که در 70 سالگی در لس آنجلس درگذشت در این شهر بکار نویسندگی ـ از تالیف کتاب تا نوشتن مقاله و پاورق برای مطبوعات و داستان نگاری ـ ادامه می داد. آخرین تالیف غیر داستانی او «افسانه آفرینش و اساطیر شاهنامه فردوسی» عنوان دارد که در فوریه 2011 به توزیع داده شد. مؤسسه «نشر تاریخ و اندیشه» ناشر این کتاب است. یک مجموعه داستان کوتاه از او نیز در سپتامبر 2012 به توزیع داده شد. علی زاده قبلا بیش از 70 داستان کوتاه و سه داستان طولانی (رُمان) نوشته بود و همچنین چند کار تحقیقی.
سخاوت علی زاده پس از اتمام تحصیلات دبیرستانی در تهران، در 20 سالگی برای ادامه تحصیل به اروپا رفت و به مدت 11 سال در آلمان و فرانسه بسر بُرد.
علی زاده پیش از رفتن به اروپا به مدت بیش از یک سال با مجله روشنفکر همکاری قلمی داشت و می توان گفت که روزنامه نگاری را از 19 سالگی آغاز کرده بود. او در طول تحصیل و اقامت در اروپا هم با نشریات کشور همکاری داشت و مقاله و ترجمه خبر و فیچر می فرستاد.
وی دو سال پیش از انقلاب به ایران بازگشت و به استخدام روزنامه اطلاعات درآمد و از آنجا که علاقه مند به خبرنویسی دولتی نبود خواست که اورا در میز حوادث شهری بکار بگمارند که در این میز، سر و کار روزنامه نگار با مردم، مشکلات و لغزش هایشان است و بنابراین مجبور به تبلیغ برای این و آن نیست. به علاوه، میز حوادث که خبرنگاران آن با پلیس و دستگاه قضایی و مرگ و جرح سرکار دارند محل مناسبی برای یک داستان نگار است که سوژه به دست آورَد و با واقعیات زندگی مردم آشناتر شود.
در جریان انقلاب، غلامحسین صالحیار روزنامه برزگ ایرانزمین و سردبیر وقت روزنامه اطلاعات از سخاوت علی زاده خواست که به میز سیاسی ـ میزی که مسئول پوشش اخبار مربوط به تحولات انقلاب به دبیری دکتر علیرضا نوری زاده بود ـ منتقل شود و قبول کرد و در طول انقلاب و تا یک ماه پس از پیروزی آن در این میز بود و در جریان جزئیات انقلاب.
علی زاده روزنامه اطلاعات را ترک گفت تا با چند روزنامه نگار دیگر، مجله «گزارش روز» را منتشر کند. این مجله پُرمخاطب دیری نپایید و در تابستان 1358 به همراه 53 نشریه دیگر توقیف و تعطیل شد.. چون اندکی بعد هم روزنامه اطلاعات و تمامی این موسسه و نشریاتش مصادره و به بنیاد مستضعفین سپرده شدند، علی زاده جوّ به وجود آمده را برای روزنامه نگاری مساعد ندید، به نوشتن کتاب و عمدتا کتاب کودکان روی آورد. یکی از کتاب های او از این دست که «پرستوی بهار» عنوان دارد 18 بار تجدید چاپ شده است. نقدنگاران، از این کتاب به عنوان یک کتاب پُرمخاطب در تاریخ ادبیات کودک (به زبان فارسی) یاد کرده اند. از سوژه های این کتاب، تلویزیون دولتی ایران (سیمای جمهوری اسلامی) یک فیلم کارتونی تهیه و پخش کرده است. سخاوت علی زاده در دیباچه یکی از کتابهایش نوشته است که سیمای جمهوری اسلامی ضمن پخش این فیلم کارتونی، نامی از نویسنده اش که من باشم ذکر نکرده بود!.
علی زاده پس از توقیف «گزارش روز» و چهار سال و چند ماه کتاب نویسی، اواخر سال 1363 (1984 میلادی) به دنیای مطبوعات بازگشت و هفته نامه «دنیای سخن» را که در اندک مدتی به صورت یک نشریه سیاسی پُرمخاطب درآمد منتشر ساخت و نویسندگان و محققان بزرگی ازجمله دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی (استاد فقید رشته تاریخ در دانشگاه تهران و مولف دهها کتاب)، محیط طباطبایی محقق و مولف بنام، خسرو معتضد و ... با وی در این نشریه همکاری داشتند.
علی زاده در طول اقامت در آمریکا همچنان با رسانه های فارسی زبان این کشور که بیش از یک میلیون ایرانی تحصیلکرده را در خود جای داده است همکاری می کرد و به اظهار خودش، بیش از یک هزار مقاله، مطالب دیگر و پاورق نوشته بود.