وی با این که تحصیلات کلاسیک آن چنانی نداشت در گفتاری در سال 1980 تعریف جالبی از داستان و داستان نگاری و اهمیت آن را و این که هنر نویسندگی و اوج تفکر و تخیل است به دست داده و به طلوع و درخشش داستان نگاری در میان بعضی ملل و انحطاط و زوال آن در کشورهای دیگر اشاره کرده است. بول که در 1985 فوت شد گفته بود که در کشورهای اختناق عقیده و بیان که دولتهای حتی به زبان داستان، حاضر به تحمل انتقاد و شنیدن ضعفها و کمبودها نیستند داستان نویسی عشق و سکس و ... رواج می یابد، زیرا که داستان نگار نمی تواند هنر خود را برای مدتی طولانی محبوس سازد و اگر چنین داستانهایی بدآموزی تلقی شده اند، گناه از نویسنده نبوده است. «بول» داستان نگاری را نیازمند به حمایت و تشویق ملی (دولت ـ جامعه) دانسته و گفته است: با این که «پاسترناک» با نوشتن یک داستان چهره شوروی را خراب کرد وی را از محله زیبای نویسندگان در حومه مسکو و مقرری قابل ملاحظه اش محروم نکردند. دولتها باید ملاحظه احوال نویسندگان داستان را داشته باشند و اسپانسری آنان را برعهده گیرند تا این هنر ادبیات ترقی و پیشرفت کند.
همچنین بخوانید:
تنبیه فرمانداران نافرمان قفقازِ ایران باستانسالروز انتشار «یکی بود یکی نبود» نوشتهِ محمدعلی جمال زاده
زادروز فرانسوا موریاک نویسنده شهیر فرانسه
حسن روحانی برای دومین بار رئیس جمهور شد