او خود را در مجموعه "دوستان" به عنوان یکی از موفق ترین کمدین های تاریخ تلویزیون آمریکا تثبیت کرد. در فصل‌های اولیه «دوستان»، پری اجراهای درجه یک را به صورت هفتگی اجرا می‌کرد، قبل از اینکه ایده تغییر شخصیت اش به تیپ حساس‌تری که نمی‌توانست کاملاً از پس آن بر آید، به ذهنش خطور کند. کارهای بعدی در فرنچایز The Whole Nine/Ten Yards نشان نداد که حرفه پری پس از دوستان بسیار مورد توجه قرار خواهد گرفت.
این کمدین کانادایی از آن زمان تاکنون با سوء مصرف مواد و بیماری روانی مبارزه کرده است، که بدون شک هر دوی اینها به او قدرتی بخشیده است که به بازی او در فیلم کوچک عجیب و غریب Numb طنین محکم و معتبری می دهد. این فیلم که توسط هریس گلدبرگ، فیلمساز کانادایی نوشته و کارگردانی شده است، ممکن است در ابتدا کمدی گوفبالی کم عمقی به نظر برسد، اما زمانی که ماهیت ناامیدکننده و هر چیزی جز شادی آور خود را آشکار می کند، متوجه می شویم که Numb یک سرگرمی نیست. تمرکز حول بیماری روانی؛ این یک مطالعه روان‌شناختی عمیقاً صمیمانه است که هدف آن ارائه اطلاعاتی به بیننده است، با چشم‌انداز سرگرم‌کننده به عنوان یک امتیاز ممکن.
اجرای پری در اینجا کاملِ کامل است. او شخصیت را فراتر از آن چیزی که به طور منطقی انتظار می رود درک می کند. او زندگی هادسون را با همان مقدار درد و ناامیدی می گذراند. فیلم نه اصلاح‌کننده است و نه تعلیمی - در واقع به نظر می‌رسد که گلدبرگ اصلاً پاسخی ندارد. رسالت او رساندن وجودی است; یک حالت، اگر دوست دارید. و در صورت امکان، جاهایی جنبه های منفی در زندگی هادسون را به چشم‌اندازی از امید تبدیل کنید. با کمک پری، او این کار را در این فیلم انجام می دهد.
در پایان باید به بازی زیبای سارا هریسون نیز اشاره کرد. شخصی که معتقد است «انسان انتخاب نمی کند که عاشق چه کسی شود». در مقالات دیگری به این بازیگر توانمند نیز خواهیم پرداخت.
