آیا مردان بیشتر به رابطهٔ جنسی فکر میکنند؟
بیشتر مردان بالغ زیر ۶۰ سال حداقل یک بار در روز به رابطهٔ جنسی فکر میکنند، اما فقط حدود یک چهارم از زنان میگویند که به همین اندازه دربارهٔ رابطهٔ جنسی فکر میکنند. با افزایش سن، هم زنان و هم مردان کمتر در مورد آن خیالبافی میکنند، اما باز هم مردان تقریباً دو برابر زنان در مورد رابطهٔ جنسی خیالپردازی میکنند. در یک بررسی از پژوهشهایی کهتحریک جنسی زنان و مردان را مقایسه کردهاند، نشان داد که مردان برانگیختگیهای جنسی خودبهخودی بیشتری گزارش میکنند و خیالپردازیهای مکررتر و متنوعتری هم دارند.آیا مردان با اشتیاق بیشتری به دنبال رابطهٔ جنسی هستند؟
برخی از بررسیهای انجامشده در پژوهش ها نشان می دهد، مردان در آغاز یک رابطه، در اواسط آن و پس از گذشت سالها از شروع رابطه، بیشتر از زنان مایل به رابطهٔ جنسی هستند و این فقط در مورد دگرجنسخواهان صادق نیست. مردان همجنسگرا نیز در تمام مراحل رابطهشان با شخصی دیگر، بیشتر از زنان همجنسگرا رابطهٔ جنسی دارند. مردان همچنین میگویند که شریکهای جنسی بیشتری در طول زندگیشان میخواهند و بیشتر به رابطهٔ جنسی سرسری و بدون وابستگی یا آشنایی مابین شریک جنسی علاقه دارند.مردان در شرایطی که رابطهٔ جنسی ناپسند شمرده میشود یا حتی غیرقانونی است، بیشتر احتمال دارد که به دنبال رابطهٔ جنسی باشند. حدود دو سوم از مردان خودارضایی میکنند، هرچند نیمی از آنها میگویند که در مورد این کار احساس گناه میکنند. در مقابل، حدود ۴۰ درصد از زنان میگویند که خودارضایی میکنند و دفعات خودارضایی در میان زنان کمتر است.
اما دکتر سارا هانتر موری (Sarah Hunter-Murray)، دکترای روانشناسی که در زمینه خانواده و درمان زناشویی تخصص دارد این ایده را که تمایل جنسی مردان بهطور کلی بالاتر از زنان است رد میکند و مینویسد: «این واقعیت مفروض که تمایل جنسی مردان بیشتر از زنان است افسانه است.» او میگوید: «آنچه در مطالعات شاهد آن هستیم این است که در روابط دگرجنسگرا، مردان و زنان به یک اندازه احتمال دارد که شریکی با میل جنسی بیشتر داشته باشند. این درست که بسیاری از زنان میل جنسی کمی دارند و بسیاری مردان میل جنسی زیادی دارند. اما ما بیش از حد روی آنها تمرکز کرده و افرادی که در آنسوی منحنی هستند را فراموش میکنیم.» مطالعهای که در سال ۲۰۱۱ روی ۱۳۳ زوج انجام شد نشان داد مردان و زنان به احتمال یکسان ازجمله زوجهایی هستند که میل جنسی کمتری نسبت به همسرشان دارند. در واقع برخی محققان این موضوع را مطرح کردهاند که میل جنسی زنانه عموما دیوانهوارتر از میل جنسی مردانه است. مردیت شیورز (Meredith Chivers) محقق جنسی، به مطالعهای اشاره میکند که نشان داد زنان نسبت به مردان به طیف وسیعتری از تصاویر جنسی واکنش نشان میدهند؛ این در حالی است که پاسخ مردان محدودتر و قابلپیشبینیتر بود.
اما مطالعاتی که میگویند مردان بیشتر به رابطه جنسی فکر میکنند چطور؟
مردان به خاطر اغراق در میل جنسی خود تحسین میشوند، در حالی که زنان تشویق میشوند تمایلات خود را کمتر از حدی که هست بیان کنند. هانتر موری به مطالعهای اشاره میکند که در آن از دو گروه از مردان و زنان خواسته شد تعداد دفعات فعالیت های جنسی خود را فهرست کنند. به یک گروه گفته شد که پاسخشان با آزمایش دروغ سنجش انجام خواهد شد. در گروهی که به دروغ سنج وصل نبودند، مردان سطوح بسیار بالاتری از فعالیت جنسی و زنان سطوح بسیار پایینتری را گزارش کردند. در مقابل، در گروهی که به دستگاه دروغ یاب وصل نبودند، این تفاوت تقریبا به تمامی ناپدید شد.
هانتر موری میگوید سردرگمی ما در مورد مردان و رابطه جنسی شان از این واقعیت ناشی میشود که اجازه نمیدهیم آنها کاملا انسان باشند. راه های زیادی برای رفع این مشکل وجود دارد که «آموزش» رکن اصلی آن است.
آیا زنان ارگاسم را متفاوت از مردان تجربه میکنند؟
برای مردان از زمان اینترکورس یا دخول، تا زمان انزال به طور متوسط چهار دقیقه طول میکشد. زنان معمولاً ۱۰ تا ۱۱ دقیقه طول میکشد تا به ارگاسم برسند و تازه اگر برسند. یک تفاوت دیگر بین دو جنس این است که، هر چند وقت یک بار در طول رابطهٔ جنسی به ارگاسم میرسند. در میان مردانی که در یک رابطه هستند، ۷۵ درصد میگویند که همیشه به ارگاسم میرسند و در مقابل این عدد برای زنان ۲۶ درصد است و نه تنها در واقعیت تفاوت وجود دارد، بلکه در ادراک و برداشت مردان از میزان دفعات ارگاسم همسران و شریکهای جنسیشان نیز تفاوت وجود دارد. به عبارت دیگر، مردها تصور و اطلاع درست، مشخص و دقیقی از تعداد دفعات ارگاسم همسران یا شریکهای جنسی خود ندارند.آیا محرکهای جنسی زنان پیچیدهتر از مردان است؟
چه چیزی زنان را تحریک میکند؟ به نظر میرسد که حتی خود زنان نیز همیشه جواب این پرسش را نمیدانند. در این پژوهش، محققان، فیلمهای اروتیکی را برای مردان و زنان همجنسگرا و دگرجنسگرا نمایش دادند. سپس از آنها در مورد میزان برانگیختگی جنسیشان سؤال کردند و همچنین میزان واقعی برانگیختگی آنها را از طریق دستگاههای متصل به دستگاه تناسلی آنها اندازهگیری کردند.برای مردان، نتایج قابلپیش بینی بود. مردان دگرجنسگرا گفتند که با نمایش رابطهٔ جنسی زن با مرد و زن با زن بیشتر تحریک میشوند و دستگاههای اندازهگیری ادعاهای آنها را تأیید کردند. مردان همجنسگرا گفتند که آنها توسط رابطهٔ جنسی مرد با مرد تحریک شدهاند و بازهم دستگاهها آنها را تأیید کردند. برای زنان نتایج غافلگیرکنندهتر بود. برای مثال، زنان دگرجنسگرا گفتند که آنها بیشتر توسط رابطهٔ زن با مرد تحریک شدهاند. اما اندامهای جنسى آنها نسبت به رابطهٔ جنسی زن با مرد، مرد با مرد و زن با زن، حدوداً یک واکنش را نشان دادند.
محققان حاضر در این پژوهش میگویند: «مردان در مورد اینکه با چه کسانی برانگیخته میشوند، میخواهند با چه کسانی رابطهٔ جنسی برقرار کنند و عاشق چه کسانی میشوند بسیار انعطافناپذیر و دقیق هستند. ولی در مقابل، زنان ممکن است به لطف اینکهتحریک جنسی آنها کمتر هدایتشده است، نسبت به روابط همجنسگرایانه پذیراتر باشند. احتمالاً زنان بیش از مردان این ظرفیت را دارند که به رابطهٔ جنسی با همجنس خود علاقهمند باشند و عاشق همجنس خود شوند. آنها لزوماً این کار را نمیکنند، اما این ظرفیت را دارند.»
دیگر مطالعات این پژوهش نشان داد، این ادعا را که همجنسگرایی حالت سیالتری در بین زنان در مقایسه با مردان دارد تأیید کرد. در یک بررسی وسیع دیگر از پژوهشهای موجود، مشخص شد که در مقایسه با گزارشهای مردان همجنسگرا از رابطهٔ جنسی با زنان، تعداد بسیار بیشتری از زنان همجنسگرا رابطهٔ جنسی اخیر با مردان را گزارش کردند. همچنین زنان بیشتر از مردان احتمال داشت که خود را دوجنسگرا بدانند و گرایش جنسی خود را به عنوان موضوعی انتخابی گزارش کنند.
آیا تحریک جنسی زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر عوامل اجتماعی و فرهنگی است؟
نگرشها، اعمال و تمایلات جنسی زنان بسیار بیشتر از مردان تحت تأثیر محیطشان قرار میگیرد و نگرش زنان نسبت و تمایل به انجام اعمال جنسی مختلف، بیشتر از مردان احتمال تغییر به مرور زمان را دارد. همچنین زنان در تصمیمات خود در مورد رابطهٔ جنسی بیشتر تحت تأثیر نگرش گروه همتایان خود قرار میگیرند. زنان با سطح تحصیلات عالی احتمال بیشتری داشتند که انواع گستردهتری از اعمال جنسی مانند رابطهٔ جنسی دهانی را انجام دهند، اما تحصیلات تفاوت کمتری در مردان ایجاد میکند. زنان بیشتر از مردان احتمال داشت که بین نظرها و ارزشهایی که در مورد فعالیتهای جنسی مانند رابطهٔ جنسی قبل از ازدواج ابراز میکنند و رفتار واقعی خود ناسازگاری داشته باشند.اما چرا رانه یا میل جنسی زنان به ظاهر ضعیفتر و در مقابل تأثیرات بیرونی آسیبپذیرتر است؟ برخی استدلال میکنند که این امر به قدرت بیشتر مردان در جامعه یا تفاوت انتظارات جنسی از مردان در مقایسه با زنان مربوط میشود. برخی محققان میگویند مردان انگیزهٔ بالایی برای برقراری رابطهٔ جنسی دارند تا موارد ژنتیکی خود را به نسلهای بعدی انتقال دهند. در مقابل، زنان ممکن است به طور غریزی طوری باشند که شرکای خود را با دقت انتخاب کنند، چون این آنها هستند که ممکن است باردار شوند و مراقبت از کودک به عهدهشان باشد. آنها احتمالاً اهمیت بیشتری به کیفیت رابطه میدهند، زیرا شریکی میخواهند که با آنها بماند تا به مراقبت از کودک کمک کند. آنها همچنین به احتمال بیشتر مردی دارای منابع مالی بیشتر را به دلیل توانایی بیشتر در حمایت از کودک انتخاب میکنند.
آیا زنان مسیر کمتر مستقیمی را برای کسب رضایت جنسی انتخاب میکنند؟
زنان و مردان برای رسیدن بهتحریک جنسی، مسیرهای کمی متفاوتی را طی میکنند. برخی روانشناسان میگویند کهتحریک جنسی برای زنان بیشتر از گوشها و از طریق شنیدن سرچشمه میگیرد تا از هر جای دیگری؛ برای زنان نیاز به یک طرح و پیرنگ داستانی وجود دارد و از همین روست که رمان عاشقانه وجود دارد. برای آنها، موضوع بیشتر در مورد پیشبینی و انتظار است؛ اینکه چگونه به آنجا میرسید! برای زنان، اشتیاق سوخت تحریک جنسی است.تحریک جنسی مردان، متنی، یعنی بسته به زمینه است، اماتحریک جنسی زنان بیشتر ذهنی، یعنی درونی است و بیشتر درهم پیچیده با احساساتشان است. برعکس، مردان نیازی به این مقدار تخیل ندارند، زیرا رابطهٔ جنسی برای آنها سادهتر و سرراستتر است.
این بدان معنا نیست که مردان به دنبال صمیمیت، عشق و ارتباط عاطفی نزدیک در یک رابطه نیستند؛ آنها فقط نقش رابطهٔ جنسی را متفاوت میبینند. زنان میخواهند ابتدا صحبت کنند، ابتدا نزدیکی عاطفی پیدا کنند، سپس رابطهٔ جنسی برقرار کنند. برای مردان، رابطهٔ جنسی همان کانکشن و نزدیکی عاطفی است. رابطهٔ جنسی، زبانی است که مردان برای بیان آن سویهٔ لطیف، مهربان و آسیبپذیر خود استفاده میکنند. به عبارت دیگر، رابطهٔ جنسی، زبان مردان برای بیان صمیمیت است.
با توجه به اینکه به نظر میرسد تحریک جنسی مردان در مقایسه با زنان، به شکل مستقیمتری با زیستشناسی گره خورده است، عجیب نیست که تحریک جنسی پایین در مردان راحتتر با دارو درمان میشود. مردان نه تنها مصرف دارو برای اختلال نعوظ، بلکه برای کاهشتحریک جنسی را نیز با رغبت پذیرفتهاند. اما در مورد زنان، جستوجو برای دارویی برای تقویت میل جنسی کمتر موفقیتآمیز بوده است.
تستوسترون هم در مردان و هم در زنان با تحریک جنسی ارتباط داده شده است. تستوسترون در مردانی باتحریک جنسی پایین بسیار سریعتر از زنان عمل میکند. اگرچه این چنین درمانها مؤثر است، اما در زنان به اندازهٔ مردان مؤثر نیست. یک عامل هورمونی درتحریک جنسی وجود دارد، اما نقش آن در مردان بسیار مهمتر از نقش آن در زنان است. همچنین با وجود همهٔ عواملی که درتحریک جنسی زنان نقش دارند، برخی پزشکان میگویند دارو باید آخرین درمانی باشد که مد نظر قرار میگیرد و نه اولین درمان.