به رغم اینکه فیلم های بسیار خوبی هم در سبد فیلم های سفارشی یافت می شود اما اصطلاحاتی چون «سینمای نفتی»، «سینمای ارگانی»، «فیلمهای سفارشی» و ترکیبات مشابه همواره در فضای رسانهای پیرامون سینمای ایران، بار منفی داشته و با قرار دادن این ترکیبات در برابر «سینمای مستقل»، وابستگی این دست تولیدات مورد طعنه و کنایه قرار گرفته است. در این مطلب صریحاً منظور از فیلم سفارشی، فیلم های با بن مایه سیاسی یا ایدئولوژیک است چراکه می دانیم محصولات زیادی در ژانرهای مختلف حتی عاشقانه، مستقیماً یا غیرمستقیم از بودجه های دولتی منتفع می شوند که اساساً فاقد بار سیاسی و ایدئولوژیک هستند. به هرحال بازی در چنین فیلم هایی معمولاً باب طبع هر هنرمندی نیست و هر هنرمندی بنا به دلایلی سعی می کند پیشنهادهای مربوط به این پروژه ها را نپذیرد یا به نحوی از زیر بار همکاری با این پروژه ها شانه خالی کند. در ادامه به بازیگران مطرحی اشاره خواهیم کرد که نه تنها با بازی در این فیلم ها مشکلی ندارند بلکه بعضاً مسیر موفقیت خود را از میان این فیلم ها یافته اند.
این فهرست به اختصار شامل موارد زیر می باشد: